De wereld is aan het werk in de trouwzaal van Haaren: Sociaal Huis neergestreken in oud gemeentekantoor
HAAREN – Sociaal Huis Oisterwijk heeft zijn intrek genomen in de oude trouwzaal en kantine van het gemeentekantoor van Haaren. Ook Daniel Kajokole heeft er zijn draai gevonden, al schept hij liever snoep dan dat hij kleren op maat sorteert.

HAAREN, OISTERWIJK Jan Stads / Pix4Profs
In het oude gemeentekantoor van Haaren werken vrijwilligers van Sociaal Huis Oisterwijk.
Ketting gesmeerd, remmen afgesteld, voor- en achterlicht gemaakt. ,,Zo, ik kan naar Soedan fietsen”, lacht Daniel Kajokole onder zijn pet van oor tot oor. Eerst maakt hij maar eens een rondje om de oude balie van het gemeentekantoor in Haaren.
Fons Zijlmans, de fietsenmaker van dienst, staat erbij te glunderen. Precies wat de Tilburger voor ogen had toen hij zich als gepensioneerde werktuigbouwkundige bij Sociaal Huis Oisterwijk meldde: anderen gelukkig maken door zelf bezig te blijven.
Maar Daniel is niet alleen ‘klant’, hij steekt deze middag zelf ook de handen uit de mouwen. In de oude trouwzaal sorteert hij kleding te midden van vrouwen uit de hele wereld. Zo komt Katja uit Oekraïne, Gatun uit Armenië en Nawar uit Syrië.
Te kort afgeknipt
,,Twee weken geleden kwam Daniel hier bij ons binnenlopen”, vertelt Karin Rentmeester, samen met haar man Eric de drijvende kracht achter tal van maatschappelijke initiatieven. ,,Hij had zijn broek te kort afgeknipt. Nou, daar wisten onze dames van het Naai-Verstel-Atelier wel raad mee.”
Snoep scheppen
Dat clubje dames zit dan weer in de kantine waar de gemeenteambtenaren tot de opheffing van Haaren hun boterhammen op konden eten. Daniel zag er weer een ander groepje snoep in zakken scheppen. En voor hij er erg in had, zat Daniel mee te doen. ,,Snoep scheppen vind ik ook leuker dan kleren sorteren. Ik ben niet zo goed in de maten. Dat is meer iets voor vrouwen.”
Eind vorig jaar bracht Sociaal Huis Oisterwijk al zijn activiteiten in Haaren samen. Ook als sociale onderneming moet er huur worden betaald aan de gemeente Oisterwijk, die nog dubt over een nieuwe bestemming voor het Haarens gemeentekantoor en het ondertussen als bedrijfsverzamelgebouw exploiteert.
Dat snoep scheppen levert wat geld op, net als de warmtekussentjes die met pitten worden gevuld. Het zijn betaalde opdrachten van bedrijven. Maar het belang van de ‘samenwerkplaats’ zit ‘m niet in de omzet, maar in het sámen doen.
Daniel woont alleen in Haaren. Hij zou niets liever willen dan na 16 jaar terugkeren naar zijn moederland. Maar het blijft daar hommeles tussen het zuiden en het noorden.
Hoe rustig is het juist in Haaren: ,,Mensen zijn hier ook een beetje op zichzelf. Maar ik moet niet binnen blijven zitten.” Daniel heeft diabetes. Het tintelt tot in zijn tenen en vingers. Van medicijnen wil hij niets weten. ,,Ik moet veel bewegen en gezond eten om mijn ziekte te controleren. Dus ga ik elke ochtend zo snel mogelijk fietsen, hardlopen of wandelen.”
Hans Geelen komt ook uit Haaren en kent Daniel dus uit het straatbeeld: ,,Mooie kerel hoor.” Zelf is Hans van de ‘afdeling hulpmiddelen’. Afgekeurd voor zijn werk als manusje-van-alles op camping Klein Oisterwijk, repareert hij nu rolstoelen en rollators. Dat sluit mooi aan op de fietsreparaties van Fons Zijlmans. ,,We hebben elkaar vandaag pas leren kennen.”
Cadeautjes
Sociaal Huis Oisterwijk moet het vooral ook van giften hebben. De middenstand in de gemeente blijkt niet flauw. In de stellingkasten liggen gesponsorde cadeautjes klaar om jarige kinderen mee te verrassen.
Karin Rentmeester scrollt op haar mobieltje naar een foto van een 9-jarig meisje dat stralend voor een volgepakte tafel inclusief slagroomtaart staat. ,,Ze was al maanden thuis van school. Depressief van al het gepest. En nu maakte ze het mee dat anderen aan haar verjaardag hadden gedacht.”
Zo hebben ze 200 kinderen uit gezinnen met amper armslag in beeld. Farent (maatschappelijk werk), de gemeente, Vluchtelingenwerk of COA zorgde ervoor dat het Sociaal Huis ze in beeld kreeg. Maar ook Mentorhulp, het bedrijf dat Karin Rentmeester naast al haar onbetaalde activiteiten runt, leidt cliënten door.
Koffie en koekjes
Niet bang zijn om te vragen hoort erbij in het Sociaal Huis Oisterwijk. Dus wil Eric Rentmeester nog wat kwijt: ,,Lang houdbare producten als koffie en koekjes kunnen we nog goed gebruiken. Net als verzorgingsproducten.”