Heleen uit Afghanistan stikt zonder speld: dat oogst bewondering in het nieuwe naaiatelier van Oisterwijk

Asielzoekers en vrijwilligers uit Oisterwijk staan elke woensdagmiddag klaar om de kapotte kleren van minima te verstellen. De sfeer is gezellig, de zorgen blijven groot.

Op de allereerste dag van het Naai-Verstel-Atelier in Oisterwijk stoot Marianne van den Oetelaar een andere vrijwilligster aan: ,,Kijk daar, zij kan het zonder spelden.”

Inderdaad, Heleen Ghafoori heeft alleen haar ogen nodig om de naaimachine al stikkend kaarsrecht door het stof van haar kleedje te sturen.

‘Van mijn moeder geleerd’

 ,,Zo van mijn moeder geleerd”, lacht ze wat verlegen van onder haar hoofddoek. In Afghanistan was haar voornaam Parwin, zoals haar man Kees als Nazir door het leven ging. ,,De mensen hier vinden dat moeilijk. Dus hebben wij Nederlandse namen gekozen.”

Achter Heleen is het echtpaar Mehdi en Afsaneh Yousefi, uit Iran, druk doende met het afstikken van stoffen zakjes waar tarwepitten in zitten. Met die klus voor een Berkel-Enschots bedrijfje in warmtekussens en coldpacks, heel toepasselijk Met Pit genaamd, ging het atelier achterin de kringloopwinkel van Re-Use een tijdje terug van start.

Sociaal Huis Oisterwijk besloot er een volgend initiatief aan te koppelen. Elke woensdagmiddag kunnen minima, doorverwezen via Mentorhulp Oisterwijk of Farent, naar het atelier komen om kapotte kleren te laten verstellen. Volgens Marianne van den Oetelaar gaat het niet alleen om geld: ,,Steeds meer mensen vinden het zonde om zomaar kleren weg te gooien. We hebben het wel gehad met de wegwerpmaatschappij.”

We hebben het wel gehad met de wegwerp­maat­schap­pij

Marianne van den Oetelaar

De sfeer is ronduit gezellig, maar de mondhoeken van Heleen vallen als ze naar haar toekomst wordt gevraagd. Met haar man en vijf kinderen verblijft ze al vijf jaar in Nederland, maar uitzicht op een verblijfsvergunning hebben ze nog altijd niet.

Liever vandaag dan morgen

Ook Mehdi en Afsaneh Yousefi zouden liever vandaag dan morgen hun leven in het asielzoekerscentrum achter zich willen laten. Ondertussen proberen ze er het beste van te maken. Voor De Vrolijkheid, die kinderen op het azc vertier en afleiding biedt, zijn ze in de weer als vrijwilliger. In het dorp helpen ze bij Ontmoeting in Beweging: zwemlessen voor ouderen.

,,De meeste mensen hier zijn erg aardig”, is de ervaring van Medhi. Maar bij de zorgen over hun eigen toekomst in Nederland zijn die over de ontwikkelingen in hun geboorteland gekomen. Oorlog dreigt, nu het regime van de ayatollahs wraak op de Amerikanen zweert na hun dodelijke aanslag op een hoge Iraanse generaal.

Zoveel jonge, getalen­teer­de mensen zaten aan boord

Mehdi Yousefi

En juist deze woensdag stonden Mehdi en Afsaneh Yousefi op het asielzoekerscentrum in Oisterwijk op met het trieste nieuws dat vlakbij Teheran een Oekraïens vliegtuig was gecrasht. ,,Zoveel jonge, getalenteerde mensen zaten aan boord. Maar het leven gaat door.”

Heleen Ghafoori haalt haar kaarsrecht gestikt kleedje onder de naaimachine vandaan. Ze vouwt het keurig op en merkt dan tevreden op: ,,Zo, die is klaar.”